Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni? Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Cave putes quicquam esse verius. Minime vero, inquit ille, consentit. Duo Reges: constructio interrete. Omnis enim est natura diligens sui. Itaque ad tempus ad Pisonem omnes. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;

Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.
Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re;
Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret.
Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere?

Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur.

Bork Graece donan, Latine voluptatem vocant. Certe non potest. An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Pauca mutat vel plura sane; Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Tria genera bonorum; Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Sin eam, quam Hieronymus, ne fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret.

At iste non dolendi status non vocatur voluptas.
Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas.
Sunt autem, qui dicant foedus esse quoddam sapientium, ut ne minus amicos quam se ipsos diligant.

Idemne, quod iucunde?: Quid ergo hoc loco intellegit honestum?
Verum esto;: Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur;

Videsne igitur Zenonem tuum cum Aristone verbis concinere,
re dissidere, cum Aristotele et illis re consentire, verbis
discrepare?

Sed est forma eius disciplinae, sicut fere ceterarum,
triplex: una pars est naturae, disserendi altera, vivendi
tertia.

Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Hoc non est positum in nostra actione. Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Scrupulum, inquam, abeunti; Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt? Et nemo nimium beatus est; Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Immo videri fortasse.

Omnesque eae sunt genere quattuor, partibus plures, aegritudo, formido, libido, quamque Stoici communi nomine corporis et animi ¾donÆn appellant, ego malo laetitiam appellare, quasi gestientis animi elationem voluptariam.